بیماری فلج مغزی یا (CP) چیست و چه علائمی دارد؟
فلج مغزی یا CP چیست؟
گروهی از اختلالات حرکتی غیر پیشرونده دائمی که به علت ناهنجاری های مادرزادی یا آسیب مغزی در مراحل اولیه رشد رخ می دهد. برخی از آنها فقط دارای نقص حرکتی هستند و هیچ اختلال دیگری ندارند. اما سایر بیماران ممکن است علائم این اختلالات، مثل مشکلات یادگیری، شنوایی، بینایی و تشنج. وضعیت هوش بسته به محل آسیب متفاوت است و برخی از این کودکان هوش بالایی دارند. این بیماری شایع ترین علت ناتوانی حرکتی در کودکان است.
فلج مغزی برای چه اتفاق می افتد؟
علت دقیق و قطعی بیماری غیرقابل تشخیص است؛ باوجود این، متخصصان عللی را برشمرده اند که احتمال میدهند به وقوع بیماری بیانجامد در ادامه، به تعدادی از آنها اشاره میکنیم :
- آسفیکسی یا اختناق نوزادان، به معنای نرسیدن اکسیژن کافی به مغز جنین در دوران بارداری و هنگام وضع حمل
- مبتلا شدن نوزاد به یرقان یا زردی مزمن
- مبتلا شدن مادر باردار به عفونت هایی مانند سرخجه
- عفونتهای مغزی مانند التهاب مغز و مننژیت
- آن دسته از جهش های ژنتیکی که به رشد غیر معمولی مغز می انجامد
- خونریزی مغزی
بیماری فلج مغزی چه نشانه هایی دارد؟
در افراد مختلف متفاوت است. این مسئله برای شدت نشانه ها هم صدق میکند. بعضی نشانه های فلج مغزی نشانه های بیماری خفیفی دارند و عدهای دیگر نشانه هایی شدید و مزمن؛ راه رفتن و نشستن برای بعضی از بیماران فلج مغزی دشوار میشود و عده ای دیگر ممکن است برای کارهایی مثل دردست گرفتن اشیا مشکل پیدا کنند. با گذر زمان، احتمال آن وجود دارد که از شدت این نشانه ها کاسته شود؛ اما درعین حال احتمال شدیدترشدن آنها هم وجود دارد. این مسئله بیشتر به آن قسمتی از مغز برمیگردد که تحت تأثیر بیماری فلج مغزی قرار میگیرد.
از دیگر نشانه های رایج فلج مغزی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
متفاوت بودن عضلات برخی قسمتهای بدن مثل بیش از حد شل یا سفتبودن عضلات یک قسمت
تأخیر در پیداکردن مهارت صحبت کردن یا به دشواری صحبت کردن
تأخیر در رسیدن به مهارت های حرکتی درشت، حرکاتی مثل غلط زدن، به تنهایی نشستن
نا هماهنگی عضلات
حرکات غیرارادی
اسپاسم عضلانی یا سفتی عضلات و واکنشهای (ریفلکس) اغراق آمیز
به دشواری راه رفتن
تمایل به استفاده از یک سمت بدن، مثلا گرفتن اشیا فقط با یک دست
بیش از حد شدن ریزش غیرارادی بزاق دهان و مشکل در بلعیدن
اختلال های عصبی مثل تشنج، ناتوانی های ذهنی و نابینایی
بیشتر کودکان فلج مغزی با این بیماری متولد میشوند، اما ممکن است ماهها یا حتی سالها طول بکشد تا اولین نشانه ها پدیدار شوند. معمولا این اتفاق تا قبل از ۳ یا ۴سالگی می افتد.اگر به ابتلای کودکتان به بیماری فلج مغزی مشکوک شده اید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. تشخیص و آغاز روند درمان در همان مراحل اولیه اهمیت ویژهای دارد.
چه کسانی بیشتر مستعد فلج مغزی یا بیماری CP هستند؟
عواملی وجود دارند که خطر ابتلای کودک به فلج مغزی را بیشتر میکنند؛ از آن جمله اند:
- زایمان زودرس
- به دنیاآوردن نوزادان دوقلو یا سه قلو
- تولد نوزاد با وزن کم
- پایین بودن نمره آپگار: نمرهای که در بدو تولد و با ارزیابی سلامت جسمانی نوزاد میدهند
- قرارگرفتن مادر باردار در معرض ترکیبات سمی مانند متیل جیوه
- زایمان وارونه نوزاد )بریچ(: به زمانی اشاره دارد که هنگام تولد ابتدا پاها یا باسن نوزاد بیرون می آیند.
- ناسازگاری خون Rhخون مادر و جنین ،زمانی که Rhخون مادر با Rhجنین متفاوت باشد.
نشانه ها و علائم فلج مغزی چیست؟
نشانهها و علائم فلج مغزی بسیار زیاد است. مشکلات حرکتی و هماهنگی اعضای بدن مربوط به فلج مغزی عبارتند از:
- تغییر تونوس یا کشنگ ماهیچهای (muscle tone)، مانند بیش از حد سفت شدن و یا شل شدن عضلات
- اسپاسم ماهیچهای یا سفت شدن عضلات به همراه رفلکسهای عضلانی اغراق شده
- سخت شدن ماهیچهها به همراه رفلکسهای طبیعی
- عدم تعادل و هماهنگی ماهیچهای یا آتاکسی (ataxia)
- حرکات غیرارادی
- حرکات آرام یا پریشی
- تاخیر در رسیدن موتور حرکتی به نقطه اوج مانند بالا بردن بازوها، نشستن و یا با دست و پا راه رفتن
- تکیه کردن بر یک سمت بدن، مانند کشیدن یک پا روی زمین در حال خزیدن
- راه رفتن دشوار، مانند راه رفتن روی انگشتان پا، راه رفتن قیچی مانند با زانوهای ضربدری، راه رفتن با پاهای باز یا راه رفتن غیر قرینه
- بلع دشوار و نداشتن کنترل بر آب دهان
- مشکل در غذا خوردن و مکیدن
- تاخیر در صحبت کردن و سخت صحبت کردن
- مشکلات یادگیری
- مشکلاتی در به کارگیری موتور حرکتی بدن، مانند بستن دکمهها و بلند کردن وسایل آشپزخانه به سختی
- تشنج
فلج مغزی گاهی کل بدن را درگیر میکند و گاهی هم تنها یکی از دستها یا پاها و یا یک طرف بدن تحت تاثیر قرار میگیرد. اختلال مغزی که منجر به فلج مغزی شده است با گذشت زمان تغییر نمیکند، بنابراین علائم بیماری هم با افزایش سن بدتر نمیشوند. با این همه هر چه کودک رشد میکند برخی از علائم ممکن است کمتر یا بیشتر خود را نشان دهند. از طرفی انقباض ماهیچهها و سختی آنها هم اگر درمان انجام نشود، با گذشت زمان شدیدتر خواهد شد.
اختلالات مغزی همراه با فلج مغزی باعث مشکلات عصبی دیگری میشود که شامل:
- مشکلات بینایی و شنوایی
- اختلالات عقلانی و کند ذهنی
- تشنج
- احساس لامسه و درد غیر طبیعی
- بیماریهای دهان و دندان
- مشکلات و بیماریهای روحی و روانی
- بی اختیاری ادرار
فلج مغزی چه انواعی دارد ؟
انواع فلج مغزی را به چهار دسته کلی تقسیم میکنند. وقتی سن بچه به دو سالگی رسید پزشک معالج میتواند نوع فلج مغزی وی را تعیین کند. این انواع عبارتند از:
· فلج اسپاستیک Spastic
این شایعترین نوع فلج مغزی است و حدود ۶۵ درصد بیماران را شامل میشود. محل ضایعه در این بیماران در قشر مغز است.
در این نوع از بیماری عضلات سفت شده و والدین یا پزشک به سختی میتوانند مفاصل دست و پا یا حتی کمر بچه را خم و راست کنند.
اگر هر دو اندام تحتانی گرفتار شوند که به آن دی پلژی اسپاستیک Spastic diplegia میگویند، هر دو یا به سمت داخل میچرخند و بچه در موقع راه رفتن پاها را بصورت ضربدری نگه میدارد.
وقتی یک سمت بدن درگیر شده باشد ( اندام فوقانی و تحتانی یک سمت از بدن) به آن همی پلژی اسپاستیک Spastic hemiplegia میگویند معمولاً شدت درگیری اندام فوقانی بیشتر است.
وقتی هر چهار اندام درگیر میشوند به آن کوادری پلژی اسپاستیک Spastic quadriplegia میگویند. در این موارد ممکن است عضلات دهان و زبان هم گرفتار شوند.
گرچه همه عضلات اندام گرفتار منقبض هستند ولی انقباض بعضی از آنها بیشتر است و همین امر موجب میشود تا اندام فلج در وضعیت خاصی قرار بگیرد.
در اندام فوقانی آرنج و مچ دست خم شده و ساعد به داخل میچرخد (پرونیشن). انگشتان جمع شده و حالت مشت کردن را به خود میگیرند.
در اندام تحتانی ران خم شده و به ران دیگر نزدیک شده و به داخل میچرخد. مفاصل زانو و مچ پا هم خم میشوند.
· فلج آتتوئید Athetoid
به این نوع از فلج مغزی دیسکینتیک Dyskinetic هم میگویند. بیست درصد بیماران مبتلا به فلج مغزی از این دسته اند که به علت آسیب به قسمت هایی در عمق مغز به نام عقده های قاعده مغز بوجود میاید.
مشخصه این نوع از بیماری حرکات غیر ارادی و مکرر است که وقتی بچه میخواهد کار خاصی را انجام دهد بیشتر میشود.
مثلا در موقع راه رفتن یا وقتی میخواهد چیزی را بگیرد یا وقتی میخواهد حرف بزند این حرکات غیر ارادی شدت میگیرند.
· فلج آتاکسیک Ataxic
این نوع از فلج مغزی کمتر از انواع دیگر دیده میشود و محل ضایعه در مخچه است. مشکل اصلی بیماران در این نوع، حفظ تعادل است. هماهنگی بین حرکات اندام ها خوب نیست.
راه رفتن ناپایدار است و انجام دادن حرکات ظریف که نیاز به هماهنگی زیاد بین حرکات عضلات دارد ( مثلاً قلم به دست گرفتن یا بستن دکمه پیراهن) مشکل میشود. در این نوع از بیماری معمولا هوش بچه طبیعی است.
· فلج مخلوط Mixed
در این نوع از فلج مغزی هم علائم فلج اسپاستیک و هم علائم فلج آتتوئید وجود دارد. بعضی عضلات شل و بعضی دیگر سفت هستند. اندام هم سفت است و هم حرکات غیر ارادی انجام میدهد.
عوامل خطرساز ابتلا به فلج مغزی
نوزادان زودرس برای بروز فلج مغزی در خطر بیشتری قرار دارند. فلج مغزی در بعضی از کودکان درنتیجه:
- تولد با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم
- عوارض حاملگی مانند پلی هیدآمنیوس اکلامپسی، خونریزی در سه ماهی سوم، چند قلویی، پرزانتاسیون غیرطبیعی جنین، تب مادر
- تشنج یا اختلالت تشنجی در مادر
- درمان مادر با هورمون تیروئید استروژن یا پرژسترون
- آنسفالوپاتی هیپوکسیک -ایسکمیک
- خونریزی مغزی
- عفونتهای مغزی (آنسفالیت، مننژیت، ابتلا به ویروس هرپس سمپلکس)
- ضربه مغزی
- عفونت در مادر طی دوران بارداری (سرخجه)
- ایکتر شدید
- علل نامشخص
طول عمر کودکان فلج مغزی چقدر است؟
طول عمر کودکان مبتلابه فلج مغزی تحتتأثیر شدت بیماری، بیماریهای همراه، نحوه و میزان مراقبتهای پزشکی و بهداشتی است.
درحقیقت اگر بهخوبی از کودکان مبتلابه فلج مغزی نگهداری شود، میتوانند عمر طبیعی در حد ۳۰ـ۷۰ سال داشته باشند.
کودک من به چه مواد مغذی نیاز دارد؟
کودکان مبتلا به CP به همانند بچه های دیگر نیاز به تغذیه مناسب و غذاهای سالم دارند. اما بعضی اوقات ، بسته به سطح فعالیت و تون عضلانی ممکن است نیاز به کالری کمتری داشته باشند.
به عنوان مثال ، کودکی که دارای قدرت عضلانی بالایی باشد و از فعالیت بدنی بالاتری نیز برخوردار باشد نسبت به کودکی با فشار عضلانی کم و سطح فعالیت پایین تر ، از انرژی بیشتری استفاده کرده و نیاز به تغذیه بیشتری دارد.
کودکانی که به دلیل مشکلات تغذیه ای قادر به راه رفتن نیستند و یا در گرفتن مواد مغذی کافی در رژیم غذایی خود مشکل دارند.
احتمالاً استخوان های ضعیفی دارند (تراکم استخوانی آنها پایین است) و این امر احتمال شکستگی را در استخوان های آنها بیشتر می کند.
برای کمک به قوی نگه داشتن استخوان ها ،در بچه هایی که مبتلا به CP هستند باید از این سه ماده مغذی به اندازه کافی استفاده کنند:
۱. کلسیم ، ماده معدنی است که از ساختار و عملکرد استخوان و دندان پشتیبانی می کند. بهترین منابع کلسیم شامل شیر ، ماست ، پنیر و آب غنی شده از کلسیم است.
۲. ویتامین D ، ویتامین D به بدن کمک می کند تا کلسیم را از مواد غذایی و مکمل ها جذب کند.
در بعضی از ماهی ها مانند ماهی قزل آلا و ماهی تن ، روغن کبد ماهی و محصولات غنی شده مانند شیر ، آب پرتقال و غلات یافت می شود.
بدن ما وقتیکه در معرض آفتاب باشد در قسمتهایی که پوست بوسیله لباس پوشیده نمی شود از طریق آفتاب ویتامین D را جذب می کند.
۳. فسفر ، ماده معدنی است که در شکل گیری استخوان ها و دندان ها نقش دارد. این ماده در لبنیات ، گوشت ، ماهی ، تخم مرغ ، مرغ ، آجیل ، دانه و تمامی غلات موجود است.
۴. سایر ویتامین ها و مواد معدنی مهم برای سلامتی استخوان ها شامل ویتامین C ، ویتامین K ، منیزیم ، مس ، روی و منگنز است.
این ها در لوبیا ، سبزیجات و انواع غذاهای دیگر یافت می شوند. بسیاری از بچه ها به میزان کافی از این مواد مغذی در رژیم های غذایی معمول خود دریافت می کنند.
پیشگیری از ابتلا به فلج مغزی
از بیشتر موارد فلج مغزی نمی توان جلوگیری کرد ، اما می توانید خطر آن را کاهش دهید.
اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید ، می توانید برای حفظ سلامتی کودک و به حداقل رساندن عوارض بارداری این مراحل را انجام دهید:
حتماً واکسینه شوید. واکسینه شدن در برابر بیماری هایی مانند سرخجه ، ترجیحاً قبل از بارداری ، ممکن است از عفونتی که می تواند باعث آسیب مغزی جنین شود جلوگیری کند.
مراقب خود باشید. هرچه سلامتی شما در بارداری بیشتر باشد ، احتمال ابتلا به عفونت منجر به فلج مغزی کمتر است.
مراقبت های زودهنگام و مداوم قبل از تولد را دنبال کنید. مراجعه منظم به پزشک در دوران بارداری روش خوبی برای کاهش خطرات سلامتی برای شما و نوزاد متولد نشده شماست. مراجعه منظم به پزشک می تواند از زایمان زودرس ، وزن کم هنگام تولد و عفونت جلوگیری کند.
ایمنی خوبی برای کودک فراهم کنید. با تهیه صندلی ماشین ، کلاه ایمنی دوچرخه ، ریل ایمنی کنار تخت و نظارت مناسب از آسیب دیدگی سر کودک جلوگیری کنید.
از مصرف الکل ، تنباکو و داروهای غیرقانونی خودداری کنید. این موارد با خطر فلج مغزی در ارتباط هستند.
فلج مغزی چگونه کنترل میشود ؟
هدف از کنترل و مدیریت فلج مغزی افزایش توانایی های باالقوه آنها است تا بتوانند زندگی نسبتاً مستقلی داشته باشند. در درمان این افراد تعداد زیادی از افراد کادر پزشکی باید به بیمار کمک کنند شامل
- جراح ارتوپد برای درمان مشکلات استخوان، عضلات، تاندون ها، اعصاب و مفاصل
- فیزیوتراپ برای بهبود حرکات و قدرت عضلات
- کاردرمانی برای آموزش مهارت های زندگی مثل غذا خوردن و پوشیدن لباس
- گفتار درمانی برای حل مشکلات ارتباطی بیمار
- مددکار اجتماعی برای کمک های اجتماعی به بیمار و کمک یه آموزش تحصیلی
- روان شناس برای کمک به بیمار و خانواده وی برای مقابله با استرس ناشی از بیماری
- رفتار درمانی برای بهبود تکامل روحی، احساسی و اجتماعی بیمار
- متخصصین دیگر مثل چشم پزشک، متخصص اعصاب، متخصص تغذیه و …
مهمترین روش هایی که برای کنترل این بیماری بکار برده میشود عبارتند از
فیزیوتراپی Physical therapy
فیزیوتراپی به بیمار کمک میکند تا قدرت عضلاتش را بیشتر کند، هماهنگی بین حرکات عضلات را یاد بگیرد و مانع از کوتاه شدن عضلات شود. فیزیوتراپ با انجام حرکاتی عضلات را تحت کشش قرار میدهد تا کوتاه نشوند. با این کار میتوان تا حد زیادی مانع از تغییر شکل مفاصل شد.
بریس و اسپلینت
این وسایل ممکن است به حرکت و پایداری اندام کمک کنند و مانع از تغییر شکل مفاصل شوند.
بوتاکس Botox
این دارو به داخل عضلات سفت و اسپاستیک تزریق میشود تا آنها را شل کند. این روش بخصوص در بچه های کمتر از ۵ سال مفید است.
دارو
بعضی داروها میتوانند به بهبود تشنج و یا اسپاسم عضلات یا حرکات غیر طبیعی اندام کمک کنند.
وسایل مکانیکی کمکی
مثلا استفاده از کفش های مخصوص که پوشیدن آنها برای بیمار راحتتر است یا استفاده از عصا یا استفاده از کامپیوتر یا روبات
جراحی
وقتی شدت انقباض و سفتی دسته ای از عضلات بیش از حد است ممکن است بتوان با استفاده از جراحی آنها را شل تر کرده و طول آنها را افزایش داد و یا با جابجا کردن تاندون بعضی از عضلات تعادلی را در انقباض آنها ایجاد کرد. تغییر شکل و در رفتگی های مفصلی که ممکن است در این بیماران دیده شوند را میتوان با اعمال جراحی درمان کرد.
جراحی میتواند وضعیت بد قرار گرفتن اندام یا انحراف های ستون مهره را اصلاح کند. ممکن است نیاز باشد تا بعضی از مفال خشک شوند. بعضی اعمال جراحی مثل ریزوتومی یا استفاده از پمپ باکلوفن برای کاهش سفتی عضلات به توسط متخصص جراحی اعصاب انجام میشود.
چگونه ازمبتلا بودن کودک خود به فلج مغزی مطمئن شویم؟
در موارد شدید CP در کودکان مبتلا بیشتر در دو سال اول تولد تشخیص داده می شوند. تشخیص در بیماران با علائم خفیف ممكن است طولانی تر شود. برای تشخیص از معاینع و آزمایشات استفاده می شود
- معاینه و شرح حال
فلج مغزی ابتدا توسط والدین با مشاهده تأخیر در معیار های رشدی کودک شناسایی می شود.
از بچه ها انتظار می رود که با بزرگ شدن، مراحل رشدی از جمله بالا گرفتن گردن، چرخیدن، خزیدن و راه رفتن را به دست بیاورند و عدم دستیابی به این مراحل رشدی و یا نمایش رفتار غیرمعمول در هنگام تلاش برای این حرکات، اغلب اولین علامت تشخیص می باشد.
با توجه به علائم اولیه تأخیر در رشد، پزشک تعدادی از آزمایشات تشخیصی از جمله تصویربرداری از مغز را برای شناسایی مناطق آسیب دیده مغز انجام می دهد.
انواع تصویربرداری عبارتند از:
MRI : که یک نمای سه بعدی از مغز را فراهم می کند.
سی تی اسکن، که اشعه ایکس تصویر مغز را از زاویه های مختلفی می گیرد.
EEG (الکتروانسفالوگرام) ، که فعالیت الکتریکی در مغز را اندازه گیری می کند.
سونوگرافی، که از امواج صوتی با قدرت بالا برای تهیه تصویری از مغز استفاده می کند.
علاوه بر تصویربرداری از مغز، ممکن است آزمایشاتی برای شناسایی موارد زیر انجام شود:
اختلال شنوایی
اختلال در بینایی
اختلال در عملکرد شناختی
در صورت وجود علائم و تشخیص صدمه مغزی می توان تشخیص فلج مغزی را مطرح کرد. این بیماری در ۷۰ درصد موارد، در اولین روز تولد کودک تشخیص داده می شوند.
هر چه علائم شدیدتر باشد، تشخیص هم زودتر صورت می گیرد.
درمانهای جایگزین برای فرد مبتلا به فلج مغزی
برای درمان برخی از کودکان و افراد بالغ مبتلا به فلج مغزی از روشهای جایگزین استفاده میشود. هیچ کدام از این درمانها از نظر علمی پذیرفته شده نیستند.
برای مثال با وجود اینکه از نظر علمی شواهد اندکی برای اثرگذاری روش اکسیژن درمانی هایپرباریک (hyperbaric oxygen therapy) وجود دارد، از این روش برای درمان فلج مغزی استفاده میشود.
اما روشهای درمانی آزمایشی که ترکیبی از اکسیژن درمانی هایپرباریک، انجام حرکات ورزشی مقاومتی با استفاده از لباسهای مخصوص و برخی از انواع شوکها و تحریک کنندههای الکتریکی هستند در مواردی برای برخی بیماران موثر بوده است.
در حال حاضر درمان با سلولهای بنیادی به عنوان یک روش درمانی برای فلج مغزی استفاده میشود، اما تحقیقات در مورد ایمن بودن این روش و یا موثر بودن آن کماکان ادامه دارد.
مقابله با بیماری و حمایت از بیمار مبتلا به فلج مغزی
زمانی که فلج مغزی در کودک تشخیص داده میشود، تمامی اعضای خانواده با چالشهای جدیدی رو به رو میشوند. چند توصیه برای مراقبت بهتر از کودک بیمار و اعضای خانواده را مرور میکنیم:
- مشوق باشید: هرگونه تلاشی که کودک در جهت استقلال از خود نشان میدهد، هر چند کوچک، را مورد تشویق قرار دهید.
- همراه و حامی باشید : والدین نقش بسیار مهمی در تیم کادر درمانی کودک دارند و باید بتوانند به جای کودک همه سوالات خود را با پزشکان، درمانگران و معلمها مطرح کنند.
- در گروههای حمایتی عضو شوید: به عنوان پدر و مادر کودک مبتلا به فلج مغزی، ممکن است در مورد ناتوانی فرزندتان احساس گناه و غم زیادی داشته باشید. شرکت کردن در گروهها و جلسات حمایتی نقش بسیار مهمی در کمک به والدین این کودکان دارد. در این گروهها افراد تجربیات مشابه خود را با هم در میان گذاشته و به این طریق مقابله با چالشهای پیش رو بسیار آسانتر خواهد بود.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک
زمانی که کودک شما به فلج مغزی مبتلا شود، مقدار شناخت شما از شرایط بیماری به شدت ناتوانی کودک، زمانی که علائم و نشانهها آغاز شده و اینکه آیا در طی دوران بارداری و زایمان عامل خطری وجود داشته است یا خیر، بستگی دارد.
اطلاعاتی که به شما در طی ملاقات با پزشک کمک میکند را با هم مرور میکنیم.
چه کاری باید انجام دهید؟
یک لیست درست کنید:
- علائمی که شما را نگران کرده و زمان آغاز آنها را یادداشت کنید
- تمام داروها، ویتامینها و مکملهای مصرفی و مقدار مصرف آنها را یادداشت کنید.
- لیستی از سوالات خود تهیه کنید
از یکی از دوستان یا اعضای خانواده بخواهید که شما را همراهی کند، این کار در به خاطر سپردن اطلاعاتی که رد و بدل میشود بسیار کمک کننده خواهد بود.
سوالاتی که باید از پزشک پرسید
- فرزند من باید چه آزمایشهایی انجام دهد؟
- نتیجه این آزمایشها چه زمانی مشخص میشود؟
- با چه پزشکان متخصصی باید ملاقات کرد؟
- وضعیت سلامت و رشد کودک چگونه بررسی میشود؟
- برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فلج مغزی باید از چه منابعی استفاده کرد؟
- آیا نیازی به مراجعه به کلینیک مخصوص فلج مغزی و قرار دادن کودک در یک برنامه درمانی چند رشتهای برای پوشش همه نیازهای کودک وجود دارد؟
اگر سوال دیگری دارید، حتماً با پزشک در میان بگذارید
از پزشک چه انتظاری باید داشت؟
پزشک احتمالاً این سوالات را با شما در میان خواهد گذاشت:
- در مورد رشد و تکامل کودک چه چیزی شما را نگران میکند؟
- آیا کودک خوب غذا میخورد؟
- واکنش کودک به لمس شدن چیست؟
- آیا پیشرفتی در روند رشد و تکامل کودک، مانند خزیدن، چهار دست و پا رفتن، نشستن، راه رفتن و حرف زدن، مشاهده کردهاید؟
زندگی با بچه فلج مغزی
والدین بچه هایی که فلج مغزی دارند اغلب از لحاظ روحی و عاطفی بشدت تحت فشارند. احساس گناه و احساس اندوه زیاد از وضعیتی که کودکشان گرفتار آن است آنها آزار میدهد. اگر شما جزو این دسته اید
- سعی کنید اطلاعات خود را از این بیماری افزایش دهید
- با اولیاء مدرسه هماهنگ باشید تا شرایط را مناسب وضعیت فرزندتان فراهم کنید
- فرزند خود را تشویق کنید. حمایت خانواده و امید، مهمترین پایه های یک زندگی سعادتمند برای این کودکان است. سعی کنید تا آنجا که میتوانید با وی مثل یک فرد طبیعی و سالم رفتار کنید. آنها از ترحم و دلسوزی متنفرند چون هر بار که با دلسوزی با آنها رفتار میکنیم در واقع به آنها یادآور میشویم که معلول هستند. تفریح کنید، صبور باشید و به بهبود امیدوار باشید
- از دیگر افراد فامیل و دوستان کمک بگیرید. مراقبت از این بچه ها کار سختی است. به دیگران یاد بدهید چگونه از وی مراقبت کنند و خوتان کمی استراحت کنید.